At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis 

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Cur deinde Metrodori liberos commendas?

Ergo, inquit, tibi Q. Iam enim adesse poterit. Cave putes quicquam esse verius. Sedulo, inquam, faciam.

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Scrupulum, inquam, abeunti; Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Moriatur, inquit.

Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Facete M.

Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.

Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Nunc de hominis summo bono quaeritur; Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.

-delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Huic verbo omnes, qui ubique sunt, qui Latine sciunt, duas res subiciunt, laetitiam in animo, commotionem suavem iucunditatis in corpore.

Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.